تا الان چندین بار در مورد حجاب و اجبار با چندین نفر بحث کرده‌ام. اینجا صورت کلی حرف‌هایم را می‌نویسم.
وقتی آیه "لا اکراه فی الدین ." را می‌خوانیم و از اجباری نبودن دین و بالاخص حجاب می‌گوییم می‌گویند "حجاب استثنا است چون یک امر اجتماعی است".
وقتی می‌گوییم خُب پس امر اجتماعی‌تان را چرا به رای مردم یا همه پرسی نمی‌سپارید می گویند " این انحراف است".
بالاخره اگرحجاب امری دینی است چرا از راه دین اثباتش نمی‌کنید که خود خدا گفته در دین اجباری نیست.
اگر هم موضوعی اجتماعی است چرا به رای‌گیری مردم واگذارش نمی‌کنید.
وقتی دیگر چیزی ندارند می‌گویند این قانون است و همه‌‌ی کشورها قانون دارند.
این سفسطه را زیاد می‌بینیم.
در غرب برآیند اراده جمعی را قانون» می‌نامند و چون برآیند نظرات است؛ محترم است.
در این حکومت اسلامی هم از کلمه قانون» استفاده میشود ولی در معنایی کاملا متفاوت.
اینجا قانون برآیند خواسته‌ها و منافع اقلیت حاکم است که به زور به جامعه تحمیل میشود. و به تبع اام اخلاقی برای احترام به چنین قانونی وجود نخواهد داشت.
آخرش هم به جایی نمی‌رسیم و از در وعظ وارد می‌شوم؛ اما خودم بهتر می‌دانم که یاسین است به گوش خر!
جای ونصرناهم بالرعب» و فبما رحمة من الله لنت لهم» را عوض نکنید.
اگر عوض کردید ولو کنت فظا غلیظ القلب لانفضوا من حولک» را می‌چشید.
والسلام
درباره این سایت